-
Ostatnio zainteresowałem sie tematem piechoty koronnej za panowania saskiego.Temat jest mocno ” zakurzony „. Ciekawe plansze znajdują się w książce ” WOJSKO KORONNE PIECHOTA ” Mariusza Machynii i Czesłąwa Srzednickiego. Myslę że może warto kiedyś powołać do życia jeden z takich zapomnianych regimentów, a może być to ciekawa alternatywa dla naszych krajowych grup odtwarzających jednostki pruskie wszak umundurowanie było podobne, niemiecki krój kurtek ale wojsko polskie :haha:
My ( Polacy ) mamy ten problem i zarazem szczęścię ,że mamy bogatą historie wojskową, po prostu za mało jest pasjonatów tematu a za dużo jednostek do odtwarzania, nie wspominając,że duża część naszych rekonstruktorów odtwarza obce armie. Ja rzucam temat i jestem gotów w pewnym stopniu sie w to zaangazować w przyszłości. Na razie mam troche do zrobienia z moim oporzadzeniem Działynczyka ale za rok, dwa czemu nie
Okres saski jest zapomniany z powodu iz była to epoka upadku naszego państwa i wojska ale przeciez ono istniało ! I posiadalismy wiele jednostek
Sprawa jest ułatwiona w tym sensie, że cześc sprzętu można wykorzystać z napoleonki, wojny w obronie konstytucji, powstania kościuszkowskiego
Myslę,że w tej chwili możemy skupić się na próbie zgłebienia żródeł aby uzyskać jak najwiecej wiadomości o piechocie koronnej z tego okresuKoledzy!
Przeglądałem dziś w księgarni Album pana Czopa, z silnym zamiarem nabycia, ale na razie odstapiłem ponieważ choć bardzo ładny nic do mojej wiedzy nie wnosi. Zapewne pamiętacie, że ja również pracuję nad tym tematem i możecie podejrzewać, że przemawia przeze mnie zawiść niespełnionego primusa, ale ten album nadaje się bardziej na prezent dla kogoś kto dopiero zaczyna swoją przygodę z XVIII wiekiem niż dla nas (przepraszam za określenie )starych badaczy i rekonstruktorów. Praca opiera się na kilku podstawowych pozycjach między innymi na Raspem, Broni i Barwie, trzech tomach Górskiego, cytowanym przez Wielchorskiego przepisie z 1786 dla bryg. KN i PSP, oraz rysunkach p. Fuińskiego przedstawiających ewolucję kontusza do kurtki i wygląd „naramników”
1. Praca w zasadzie powiela ustalenia Br. Gembarzewskiego zawarte w II tomie Żołnierza Polskiego,
2. Autor nie wykorzystał w swoich planszach źródeł w postaci „Ordynansów …” publikowanych na łamach DAWNEJ BRONI i BARWY, gdzie publikowane były chyba wszystkie zachowane Ordynanse dot. Ubioru wojsk polskich z interesującego nas okresu
3. Tabele barw (szkoda że nie kolorowe) powtarzają w pewnej kompilacji tabele drukowane w przedwojennych zeszytach Broni i Barwy.
4. Figury malowane są lekko, barwy żywe, choć całość dość szkicowa, co uniemożliwia np. mniej rozeznanym w historii munduru modelarzom wykorzystanie plansz przy tworzeniu własnych figurek.
5. Przeglądając „na szybko” znalazłem kilka istotnych błędów i braków:
-brak mantelzaków u towarzyszy i oficerów,
-brak obergurtów
-dziwne czerwone popręgi ,podpiersienia i elementy ogłowi,
-brak figur w pełnych rzędach, czyli stroczonych z drągami do obozowania i pełnymi pakunkami,
-zły kształt giwerów pocztowych na planszach dotyczących 1791 roku,
-dziwna forma giwerów piechoty na planszy przedstawiającej wygląd żołnierzy z 1789 roku
-w podpisach pojawia się zamiennie pocztowy/szeregowy co jest nieuzasadnione i dla początkującego będzie myląceReasumując: Dobrze, że album ukazał się, przyda się zapewne początkującym i tym którzy nie mają Gembarzewskiego.
Piotr M. ZalewskiGwoli uzupełnienia sukcesów wydawniczych:
Kupiłem dziś w księgarni „Prusa” następującą pozycję:
Katarzyna Bucholc-Srogosz
Departament Wojskowy
Rady Nieustajacej
w latach 1775 -1789 i 1793 -1794
Wydawnictwo Poznańskie
Cena 30złp, stro z przypisami i bibliografią 167,
Jadąc autobusem przeczytałem wstęp, zapowiada się obiecująco.
Polecam!
PMZalewskiWitam.
Szanowny Panie Piotrze, jest pan osobą znaną i uznaną i każde pańskie słowo waży. Szkoda, że nie kupił pan albumu pana Czopa, bo przy bliższym poznaniu zauważyłby pan, ze autorowi nie obce są ordynanse publikowane w cyklu ARCHIWALIA.
Próba przedstawienia barwy , jak pisze autor , powstała na podstawie i tu wymienia czternaście pozycji od Moczka do Gembarzewskiego. Również nie umknęła uwadze autora publikacja pana Sicińskiego i ordynans z 2 lutego 1778 ( nie publikowany w ARCHIWALIACH), a że skorzystał świadczy zapis autora ,,Towarzysze Kawalerii Narodowej prawdopodobnie od roku 1778, a może nawet od 1776, do roku 1785 nie nosili broni drzewcowej” i dalej ,,a zatem przedstawieni na planszach z 1776… kopii raczej mieć nie powinni”
Tabele barw są przejrzyste i łatwo pozwalają identyfikować jednostki, każda ma kolorową figurę w albumie.
Czy są tylko kompilacją?
Album pana Czopa, o którym sam pisze, ,,że ma świadomość, ze może zawierać nieścisłości”oraz , że ,,celem publikacji jest przybliżenie wizerunku wojska w XVIII wieku”, co moim zdaniem zrealizował w formie rewii wojska. Widać, że nie było celem autora opracowanie krytyczno – naukowego dzieła. Rekonstruktorzy i modelarze muszą niestety sięgnąć po pozycje wymienione w bibliografii i nie tylko ( na marginesie : praca panów Żygulskiego jun. i Wieleckiego ,, Polski mundur wojskowy” ma już 20 lat. i czas na nowe uzupełnione wydanie) . Co do ubioru koni, to sie nie wypowiadam. Jeśli chodzi o kształt nakryc głowy szeregowych piechoty w 1789 i jazdy 1791 to dysponujemy tylko opisami i rysunkami Orłowskiego i Gembarzewskiego. A zatem kształty tych nakryć są raczej dyskusyjne , niż złe.
W podpisach autor konsekwentnie do roku 1765 stosuje nazwy: pocztowy, dragon, grenadier , muszkieter , gemajn, a potem już tylko szeregowy, w słowniku wyjaśnia: pocztowy- żołnierz wchodzący w skład poczty , szeregowy . Myślę, ze nawet początkujący adept wiedzy nie powinien mieć kłopotów. Reasumując pisze Pan , że dobrze, że album się ukazał i ja tez tak myślę, tym bardziej , że od Gemborzewskiego minęło 40 lat i obyśmy Panie Piotrze nie musieli czekać następne 40 . I na koniec pragnę zwrócić uwagę, że autor serdecznie dziękuje osobom, wśród których zapewne są sponsorzy, o których zabiegała . Cóż takie czasy.
Na mojej półce album pana Czopa jest w zgodzie z Gembarzewskim oraz Żygulskim juniorem i Wieleckim.
Łączę wyrazy szacunku
Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.